Tuesday, December 24, 2013

Άγιε Βασίλη, σε ευχαριστώ που μου φέρνεις τέτοιους φίλους!

Το να έχεις υπέροχους, ξεχωριστούς, ανεπανάληπτους, μοναδικούς φίλους σημαίνει το να σου φτιάχνουν την ημέρα από το πρωί, με όποια διάθεση και αν ξυπνάς.

Σημαίνει να τους στέλνεις μήνυμα όταν μιλάνε μεταξύ τους γράφοντας τους: «Κλείστε το, θέλω κι εγώ να μιλήσω» και να το κλείνουν και το τηλέφωνό σου να χτυπάει μήνυμα και κλήση ταυτόχρονα, όλα αυτά στις 8 το πρωί κι ας γίνονται και όλως τυχαίως!

Σημαίνει να ξέρουν ότι στις 24 του Δεκέμβρη σε πιάνει κατάθλιψη, ή να μην το ξέρουν, απλώς να το υποψιάζονται, να το ψυχανεμίζονται και να σου κάνουν κλήση με το skype για να σου τραγουδήσουν τα κάλαντα και να μαζεύονται από πίσω τους και οι συνάδελφοί τους, που δεν τους έχει γνωρίσει ποτέ, να σου τραγουδάνε κι αυτοί. Και μετά από όλα αυτά να μην δέχονται να του μεταφέρεις λεφτά μέσω paypal για τα κάλαντα που σου είπαν.


Σημαίνει να τους ζητάς να σου τραγουδήσουν τα τρίγωνα κάλαντα στη γατίσια γλώσσα και αυτοί να το κάνουν και να σε κάνουν να γελάς:
Μιαρμιαρμιαρ μιαρμιαρμιαρ μιαρ μιαρ μιαρμιαρμιαρ Νιαου!
(τρίγωνα κάλαντα μες τη γειτονιά Χέι!)
Σημαίνει να χτυπάει το κουδούνι στη δουλειά, να τους απαντάς: «δεν σου ανοίγω αν δεν μου πεις τα κάλαντα», να σου απαντάνε: «ναι, αλλά επειδή έχω φέρει ολόκληρη την ορχήστρα του δήμου Αθηνών, θα αργήσουμε να ανέβουμε πάνω γιατί θα ερχόμαστε λίγοι λίγοι», να γελάς, να ανοίγεις και ξαφνικά στην πόρτα του γραφείου σου να εμφανίζεται όντως μια ορχήστρα από νέα παιδιά που αρχίζουν να σου παίζουν παραδοσιακά κάλαντα στολισμένα με πανέμορφες μελωδίες, με φλάουτα, φλογέρες, κλακέτες και μπαγλαμάδες και εσύ να κρύβεσαι πίσω από την πόρτα για να μην αναρωτιούνται τα παιδιά την ώρα που τραγουδάνε: «μα καλά, γιατί κλαίει τώρα αυτή η βλαμμένη;».



Σημαίνει να σου φέρνουν άγιους νικόλες να σου κάνουν παρέα καθισμένοι δίπλα στον υπολογιστή σου όση ώρα εσύ δουλεύεις.




Σημαίνει να τους συναντάς στην Ασκληπιού την ώρα που περπατάς με σκυμμένο το κεφάλι και με το που συναντιούνται τα βλέμματά σας εσύ να αρπάζεις το μπράτσο τους και να πλαντάζεις στο κλάμα, νιώθοντας τεράστια ανακούφιση που βρέθηκαν μπροστά σου και μετά να σε πηγαίνουν για ζεστό καφέ και να σε παρηγορούν χωρίς να ξέρουν για ποιο λόγο σε παρηγορούν. Και μετά να φεύγουν και να ξέρεις ότι δεν θα τους ξαναδείς αλλά να μην μετανοιώνεις με τίποτα πους τους γνώρισες!

Σημαίνει να σε συναντάνε στη Ζωοδόχου Πηγής την ώρα που βγαίνεις για βιβλία να σε κάνουνε group hug, να σε παγιδεύουνε στη μέση και να γυρνάνε γύρω γύρω τραγουδώντας σου τα κάλαντα και φωνάζοντάς σου «Χρόνια Πολλά», χωρίς να τους νοιάζει ο κόσμος που τους κοιτάει!

Είδατε που τελικά υπάρχει Άγιος Βασίλης;