Saturday, July 3, 2010

Ο Παοκτζής κάβουρας

Ένα ποταμάκι το οποίο κατέληγε στη θάλασσα μας χώριζε από την παραλία που θέλαμε να επισκεφτούμε.
Κατεβήκαμε από το αμάξι για να δούμε αν μπορούσαμε να το ρισκάρουμε ή όχι.
Το νερό που έτρεχε ήταν σκέτη λασπουριά.
Με το που το πλησιάσαμε, δεκάδες κάβουροι και καβουρίνες ταράκτηκαν και άρχισαν να διασκορπίζονται προς διάφορες κατευθύνσεις. Τ Ε Ρ Α Σ Τ Ι Ο Ι.
Έγω έτρεξα να πιάσω τη μηχανή (καμία πρωτοτυπία) και λύσσαξα να τους φωτογραφίσω.
Η Αναστασία με βοήθησε στο δύσκολο αυτό έργο. Με ένα ξύλο προσπαθούσε να τους βγάλει προς το χώμα για να τους βγάλω φωτογραφία (κατά βάθος τους φαντασιωνόταν στην κατσαρόλα, αλλά λέμε τώρα).
Εγώ λοιπόν με την Αναστασία είχαμε περάσει στην απέναντι όχθη παρασυρμένες από το καβουροκηνυγητό.
Γιάννης, Κούκος, Στέλιος και Αθηνά μας περίμεναν και είχαν αρχίσει να δυσανασχετούν μιας και ούτε να περάσουμε για να πάμε στην παραλία προβλεπόταν αλλά ούτε και καβουροπότι (η λέξη βγαίνει από το φαγοπότι, εννοείται).
Όταν η Αναστασία κατάφερε να βγάλει έναν κάβουρα έξω, εγώ ξεκίνησα να τραβάω με τη μεγαλύτερη ταχύτητα που μπορούσα (θα 'λεγα κατά ρυπάς, αλλά δεν είναι πραγματικά τόσο μεγάλη η εν λόγω ταχύτητα) και ο κάβουρας ύψωσε τις γιγάντιες θανατηφόρες δαγκάνες του (υπερβάλω φυσικά, αλλά είπα να το κάνω λίγο τρομακτικό) και άρχισε να παλεύει με το ξύλο. Δαγκάνες που ανοιγόκλειναν υψωμένες πάνω από το κεφάλι του, να πλησιάζουν και να απομακρύνονται η μία από την άλλη.
Τότε ήταν που ένα γιγάντιο καλαμάρι, πλάκα κάνω.
Τότε ήταν που οι άλλοι από απέναντι, άρχισαν να φωνάζουν "ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ" και να χτυπάνε παλαμάκια στο ρυθμό που ο κάβουρας πηγαινοέφερνε τις δαγκάνες του.





Υ.Γ. Είπατε κάτι για τις παρέες μου;
Υ.Γ. Ζήτημα είναι αν ο ένας από αυτούς (Στέλιο για σένα χτυπάει η καμπάνα) είναι όντως ΠΑΟΚ.
Υ.Γ. Και μιας και το έφερε η κουβέντα, δείτε αυτό να γελάσετε.

Friday, July 2, 2010

Ο θεός της μετάφρασης να βάλει το χέρι του

Να το άρθρο που μου έφτιαξε την σημερινή μέρα!

(κλικ για να μεγαλώσει να το διαβάσετε!)


bookpress, Ιούνιος 2010