Tuesday, June 23, 2009

Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές....

Η σούστα πήγαινε μπροστά
κι ο μάγκας τοίχο-τοίχο
δεν έτυχε στα χρόνια αυτά
τίποτα να πετύχω

Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές
του Αη-Γιάννη αχ πόσα ξέρεις και μου λες
αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες
που 'χουν πεθάνει

Με βάλαν πάνω στην κορφή
στ' αγριεμένο κύμα
στης Σμύρνης την καταστροφή
στ' άδικο και στο κρίμα


Γιατί κανείς δε μου είπε ότι σήμερα ήταν του Αη- Γιάννη;
Γιατί δεν έτυχε, κάπου, κάπως, κάτι να το μάθω;
Γιατί κανείς μέχρι σήμερα δε μου είχε πει ότι αυτό το έθιμο δεν έχει πεθάνει
αλλά ζει ακόμη;
Μάλλον θα έπρεπε να το ξέρω ε;
Ε, όχι! Δεν το ήξερα! Μεγάλωσα στην Αθήνα! Δε φταίω!!
Δυστυχώς το πήρα τόσο αργά χαμπάρι, που δεν το έζησα...
Και στενοχωρήθηκα τόσο πολύ....=(

Αυτός ο Ελευθερίου φταίει για όλα... Αν δεν έγραφε το στίχο "...που 'χουν πεθάνει"
δε θα μου είχε δημιουργηθεί τέτοια εντύπωση...


Ελπίδα said:
- Εμείς εδώ στα Εξάρχεια καίμε όλο το χρόνο
- Ναι, αλλά δεν πηδάτε 3 φορές πάνω από τη φωτιά
- Ναι, αλλά μας πηδάνε πολύ περισσότερες!

Sunday, June 21, 2009

Ειδήσεις που εν τέλει θα περάσουν στα ψιλά...


1)Από 1η Ιουλίου αυξάνονται τα τέλη για κινητά και καρτοκινητά. Πιο συγκεκριμένα: Το υπουργείο Οικονομικών έχει καταλήξει ότι ένα από τα μέτρα που θα έχουν άμεση απόδοση για τα δημόσια έσοδα είναι η αύξηση των τελών της κινητής τηλεφωνίας και η επιβολή φόρου στα καρτοκινητά. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στα καρτοκινητά ο φόρος θα υπολογίζεται με ποσοστό 10% επί της αξίας του χρόνου ομιλίας που αγοράζει κάθε φορά ο κάτοχός τους. Σε ό,τι αφορά τα τέλη κινητής τηλεφωνίας, αυτά πρόκειται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο, καθώς για χαμηλούς λογαριασμούς ανέρχονται σήμερα σε 2€ και για υψηλούς σε 10€.

(ΣΙΩΜΟΠΟΥΛΟΣ, Κ., Το Βήμα, 21 Ιουνίου 2009)

Εμείς, αντί να καταργήσουμε κανένα κινητό απλά θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε. Οι μισοί από εμάς (και ακόμη περισσότεροι) δε θα πάρουν καν χαμπάρι την αύξηση...


2) Επίκληση στο συναίσθημα:

40.600 εργαζόμενοι της British Airways καλούνται να δουλέψουν δωρεάν από 1 έως 4 εβδομάδες για να αποφευχθούν, σύμφωνα με την εταιρεία, απολύσεις 3.000 εργαζομένων.

Απορία 1: Ποιος υπόσχεται στους 40.600 εργαζόμενους ότι αν δουλέψουν από 1 έως 4 εβδομάδες δωρεάν ΔΕΝ θα απολυθούν οι 3.000 εργαζόμενοι;

Απορία 2: Αυτοί που ζητάνε από τους εργαζόμενους να δουλέψουν δωρεάν, θα δουλέψουν δωρεάν;


3)Πόλεμος στους Σκαφάτους: Η ευτυχία των Ελλήνων ιδιοκτητών σκαφών μετατράπηκε σε άγχος. Πλησιάζοντας το προηγούμενο Σαββατοκύριακο τα σκάφη τους σε διάφορες μαρίνες της Αττικής είδαν επάνω σε αυτά τους εφοριακούς. Διαδραματίστηκαν τότε σκηνές απείρου κάλλους, όπως αυτές έχουν καταγραφεί στις εκθέσεις των εφοριακών, όταν ορισμένοι ιδιοκτήτες ήταν έτοιμοι να φύγουν για τα νησιά, αλλά έδωσαν εντολή στους καπετάνιους τους να σαλπάρουν μόνοι τους, προκειμένου να αποφύγουν τον έλεγχο της εφορίας. Πήραν αργότερα το αεροσκάφος ή το πλοίο της γραμμής (σ.α: quelle decadence) και συνάντησαν τα σκάφη τους στις Κυκλάδες, ακόμη και στην Ύδρα. Γνωστός δικηγόρος ο οποίος δήλωνε στην εφορία ετήσιο εισόδημα ευρώ (σ.α: εγώ να φανταστείτε του δώριζα τις μεταχειρισμένες γραβάτες του μπαμπά μου), κάτοχος ιστιοπλοϊκού 18 μέτρων, με σημαία Γιβραλτάρ και το σκάφος «γραμμένο» σε εταιρεία offshore, αναγκάστηκε να νοικιάσει ταχύπλοο από τη μαρίνα της Γλυφάδας για να προλάβει το ιστιοπλοϊκό του που έφευεγε μόνο με τον καπετάνιο του, κατευθυνόμενο προς την Ύδρα. Όταν το πλησίασε έκανε ρεσάλτο και ανέβηκε σε αυτό συνεχίζοντας το ταξιδάκι του για το Σαββατοκύριακο.

(ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ, Ν. Το Βήμα, 21 Ιουνίου 2009)


Αυτοί δεν είναι οι γνωστοί-άγνωστοι σκαφάτοι. Είναι οι γνωστοί εφοριακοί που κυνηγάνε τους γνωστούς-άγνωστους σκαφάτους.


σ.α.: Την πόρτα του σπιτιού σου, άμα έχεις καιρό να τη λαδώσεις, κάποια στιγμή θα αρχίσει να τρίζει. Συμπέρασμα: κάποιοι ξεχάσανε καιρό αλάδωτο το Υπουργείο Οικονομικών και τους Εφοριακούς. Πώς λοιπόν να μην τρίξουν και αυτοί;

Απορία: Σε 1-2 μήνες που όλα θα έχουν κοπάσει ποιος θα αναρωτηθεί τι έγινε τελικά με αυτό το θέμα;;


Όσοι ξέρουν από καλό ελαιόλαδο, λαδώνουν on time.

Συντομεύσεις:
σ.α.= σημείωση αντιγραφέα

Saturday, June 20, 2009

Οι ιππότες της ασφάλτου και όχι μόνο...

3 σκατζόχοιροι
3 φίδια
1 ιγκουάνα
1 βάτραχος
1 νυφίτσα
1 σπουργίτι
3 μη αναγνωρίσιμα
2 σαύρες
5 ποντίκια

διανυθείσα απόσταση: 52 χλμ (από αυτά τα 52, από τα 20 είναι ζήτημα αν περνάνε συνολικά 30 αμάξια τη μέρα)
μέσο: το γνωστό. Η Ευτέρπη.

Όλα είναι δρόμος... τι δρόμος όμως...!




Βλέπετε αυτήν την τελευταία φωτογραφία; Βλέπετε τον ορίζοντα; Ε, εκεί είναι και η θάλασσα. Αν σας πως ότι εγώ μένω στο λιμάνι, δηλαδή δίπλα στη θάλασσα, χρειάζεται να γράψω κάτι παραπάνω για να σας περιγράψω τα ανηφορικά χιλιόμετρα που πέρασαν σήμερα κάτω από τα όμορφα ποδαράκια μου;;

Ένα είναι το μόνο σίγουρο: μερικές διαδρομές γίνονται once in a lifetime. Δηλαδή μονάχα όταν τις κάνεις για ΠΡΩΤΗ φορά, και επομένως, έχεις άγνοια για το τι θα συναντήσεις!! Άπαξ και το κάνεις μία φορά το σίγουρο είναι ότι την επόμενη θα επιλέξεις κάτι άλλο! (Μπορεί να πέσεις σε κάτι ακόμη χειρότερο, αλλά, είπαμε, δεν θα το γνωρίζεις προτού το ζήσεις!)!

Έφτασα λοιπόν, ύστερα από πολύ πολύ ανηφόρα, μέχρι το Σωκράκι, απ' όπου η θέα ήταν απίστευτη! Μόλις συνάντησα το χωριό έβγαλα μία κραυγή ενθουσιασμού γιατί δε μπορούσα να διανοηθώ ότι εκεί πάνω υπάρχει πολιτισμός! Ενθουσιάστηκα τόσο που ξέχασα να τραβήξω φωτογραφία! Κατέβηκα από την άλλη μεριά του βουνού όπου για άλλη μία φορά έζησα την κατηφόρα-απόλαυση: σταυροπόδι στην Ευτέρπη και να με πηγαίνει αυτή! Με έβγαλε σε μία παραλία που καθόλου δε με αποζημίωσε (Ύψος) αλλά τι να κάνουμε! Δε μπορείς να τα έχεις όλα! Συνάντησα πολλά και διάφορα:

Μη σκιάζεστε καλέ! Έχει πνεύσει τα λοίσθια προ πολλού! Αλλιώς ούτε εγώ θα το πλησίαζα!!
(όπως έμαθα εκ των υστέρων πρόκειται απλά για το δερματάκι του. Το φιδάκι θα αλωνίζει κάπου εκεί γύρω)

Πείσμα: -Όχι, εγώ ΔΕ θα πρασινήσω.

Αυτή η φωτογραφία, μόνο σε εμένα δίνει την εντύπωση ότι ο δρόμος τελειώνει εκεί ακριβώς;


Επιστροφή!

Friday, June 19, 2009

Άλλος ένας λόγος για να σε ρωτάνε από πού είσαι και να ντρέπεσαι να απαντήσεις...

Δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτό που μόλις άκουσα. Έμεινα άναυδη. Πόσο μίσος πρέπει να κρύβεις μέσα σου για να κάνεις κάτι τέτοιο; Πώς είναι δυνατόν να κυκλοφορούν ανάμεσά μας αυτοί οι άνθρωποι; Ποια τιμωρία είναι αντάξια της πράξης τους; Πώς μπορείς να συνεχίσεις να αισιοδοξείς για αυτό τον κόσμο όταν ακούς τέτοιες ειδήσεις;



Κακοποίηση μεταναστών στη Νέα Μανωλάδα Ηλείας
Ψήφοι: 9

Δημοσίευση: 19-06-2009 09:41 από Ομάδα TVXS
Προβολές: 1663 - Σχόλια: 32 - Κατηγορία: Ανθρώπινα Δικαιώματα




Απάνθρωπη μεταχείριση μεταναστών στη Νέα Μανωλάδα Ηλείας καταγγέλει η εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ». Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας αγρότες της περιοχής αφού γροθοκόπησαν μετανάστες, τους έδεσαν από δίκυκλο και τους έσυραν στο κέντρο του χωριού για παραδειγματισμό, επειδή το τελευταίο δεκαήμερο φέρεται να είχαν κλέψει αιγοπρόβατα από το αγρόκτημα τους.

Διαβάστε το ρεπορτάζ της εφημερίδας:

«Απάνθρωπη τιμωρία…»

Οι λέξεις είναι πολύ φτωχές για να περιγράψουν τις εικόνες που εκτυλίχθηκαν χθες στη Νέα Μανωλάδα.

Εικόνες ωμής βίας με θύματα ανθρώπους που θέλησαν να ζήσουν στην Ηλεία το όνειρο, που είδαν τη Νέα Μανωλάδα ως ‘Γη της Επαγγελίας’ και όμως έμελε να βρουν απάνθρωπη τιμωρία.

Οι αγρότες της περιοχής πήραν το νόμο στα χέρια τους και αποφάσισαν να τιμωρήσουν με το δικό τους, απάνθρωπο τρόπο, οικονομικούς μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην περιοχή.

Τους γρονθοκόπησαν, στη συνέχεια τους έδεσαν από δίκυκλο και τους έσυραν σαν ζώα στο κέντρο του χωριού για παραδειγματισμό, επειδή το τελευταίο δεκαήμερο φέρεται να είχαν αφαιρέσει αιγοπρόβατα από το αγρόκτημα τους. Οι κλοπές ωστόσο ουδέποτε είχαν δηλωθεί στις αστυνομικές αρχές... Η άμεση επέμβαση των ανδρών του Α.Τ. Βάρδας, που ενημερώθηκε για το τραγικό περιστατικό, ήταν αυτή που λύτρωσε τους μετανάστες...

Το χρονικό

Σύμφωνα με όσα φέρεται ότι υποστήριξαν οι δύο Έλληνες ‘τιμωροί’, ηλικίας 31 και 24 ετών, στους Αστυνομικούς, το τελευταίο δεκαήμερο είχαν σημειωθεί επανειλημμένες ζωοκλοπές εις βάρος τους.

Το γεγονός τους είχε θορυβήσει και χωρίς να έχουν καταγγείλει στην Αστυνομία τα περιστατικά, αποφάσισαν το βράδυ της Τετάρτης να «παραφυλάξουν» στο στάβλο τους προκειμένου να «συλλάβουν» επ’ αυτοφώρω τους δράστες των κλοπών.

Πράγματι μισή ώρα μετά τις εννιά φέρεται να αντιλήφθησαν την παρουσία τριών οικονομικών μεταναστών από το Μπαγκλαντές που τους είχαν αφαιρέσει τρία αρνιά.

Μόλις επιχείρησαν να τους προσεγγίσουν, οι τελευταίοι παράτησαν τα κλοπιμαία και τράπηκαν σε φυγή... Οι δύο αγρότες αντί να ενημερώσουν όπως όφειλαν την Αστυνομία για το περιστατικό προτίμησαν να περιμένουν μέχρι να ξημερώσει και να πάρουν το νόμο στα χέρια τους...

Λίγο μετά τη μία χθες το μεσημέρι οι αγρότες πήγαν στην περιοχή στην οποία υπέθεταν ότι θα διαμένουν οι δράστες, προσπαθώντας ανεπιτυχώς να τους εντοπίσουν. Αυτό ωστόσο δεν τους εμπόδισε να συνεχίσουν την ... έρευνά τους. Κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες έδεσαν με σκοινί έναν οικονομικό μετανάστη που βρήκαν στο σημείο και δεν προέκυπτε να είχε σχέση με την ζωοκλοπή και τον ανάγκασαν να τους οδηγήσει στους φερόμενους ως δράστες.

Μόλις κατάφεραν να εντοπίσουν τους νεαρούς άφησαν ελεύθερο το άτομο που τους οδήγησε σε αυτούς και ξεκίνησαν τα βασανιστήρια... Ειδικότερα, αφού τους έδεσαν μεταξύ τους, φέρεται να αφαίρεσαν από την τσέπη του ενός το κινητό του τηλέφωνο και άρχισαν να τους κτυπούν με γροθιές και με κλωτσιές αλλά και με μία ξύλινη γκλίτσα. Ωστόσο το μαρτύριο για τους μετανάστες δεν σταμάτησε εκεί…

Στη συνέχεια, έδεσαν το σκοινί με το οποίο τους είχαν «αιχμαλωτίσει» από το πίσω μέρος δίκυκλης μοτοσικλέτας στην οποία επιβιβάσθηκαν στη συνέχεια. Για περισσότερα από τετρακόσια μέτρα τους έσερναν σαν τα ζώα μέσα στο χωριό της Νέας Μανωλάδας με τους περιοίκους να αντικρίζουν το βάρβαρο αυτό θέαμα. Η εικόνα των μεταναστών να «σέρνονται» πίσω από το δίκυκλο σόκαρε την κοινωνία του μικρού διαμερίσματος με τους κατοίκους να ενημερώνουν την Αστυνομία...

Η σύλληψη

Μόλις οι άνδρες του Αστυνομικού Τμήματος Βάρδας ενημερώθηκαν για το απίστευτο, κινητοποιήθηκαν αμέσως και έφθασαν στο σημείο. Ήταν αυτοί που σταμάτησαν τους δύο αγρότες και έλυσαν από τα αυτοσχέδια δεσμά τους μετανάστες βάζοντας τέλος στις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν.

Οι αστυνομικοί συνέλαβαν και τα τέσσερα άτομα, τους δύο Έλληνες με την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, παράνομης βίας, εξύβρισης και κλοπής και τους δύο μετανάστες με την κατηγορία της ζωοκλοπής. Οι συλληφθέντες αναμένεται να οδηγηθούν νωρίς σήμερα το πρωί στην Εισαγγελέα Αμαλιάδας

Thursday, June 18, 2009

Του αυτοδιαφημιστείς ή not to αυτοδιαφημιστείς;;


Αναρωτιόμουν από την Τρίτη αν πρέπει να αυτοδιαφημιστώ ή όχι.
Το κάνω τελικά, για δύο λόγους:
O πρώτος είναι ότι δεν το διαβάζει και κανείς αυτό το blog, οπότε μικρό το κακό.
Ο δεύτερος και βασικότερος λόγος είναι ότι είχα πάρα πολλά χρόνια να χαρώ τόσο πολύ για κάτι που πετυχαίνω (μάλλον από τότε που εγκρίθηκε η prolongation στο Erasmus, στη Rennes) οπότε θεωρώ ότι αξίζει να το γράψω.

6.30 λοιπόν ξεκινούσε η παρουσίαση. Εγώ 6.10 πάλευα ακόμη με τη φράντζα μου (όσες έχετε προσπαθήσει έστω και μία φορά να μακρύνετε φράντζα, με καταλαβαίνετε). 6.10 άρχισαν και τα τηλέφωνα μπαμπά και Νατάσας που είχαν ήδη φτάσει στον Ελευθερουδάκη. Πήγα να πανικοβληθώ αλλά το ξανασκέφτηκα και απλά συνέχισα να παλεύω με τη φράντζα... Κατέληξα στο ότι από δω και πέρα θα τους λέω μισή ώρα αργότερα από την κανονική για να φτάνουν στην ώρα τους.

Δε θα μπω στις λεπτομέρειες της παρουσίασης. Θα πω μόνο ότι ήταν πολύ πολύ όμορφα, συγκινητικά και γλυκά. Όλο το πάνελ και όλη η ομάδα του diavasame (όσοι τουλάχιστον κατάφερα να καταλάβω ότι ανήκουν στο team) ήταν συμπαθέστατοι. Το μόνο πράγμα για το οποίο στενοχωρήθηκα είναι που δεν έμεινα κι άλλο μετά το τέλος της παρουσίασης για να γνωρίσω και τα υπόλοιπα παιδιά και να ανταλλάξουμε καμιά κουβέντα. Αλλά με είχαν πιάσει οι ντροπές και εξαφανίστηκα.

Ελπίδα, Μαρίνα και Μαίρη (ακολουθώ τη σειρά με την οποία δέχτηκα και τα παράπονα/βρισίματα) σας υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά θα είστε οι πρώτες που θα ενημερώσω!!! Πλάτων, ευχαριστώ για όοοολα (τις συμβουλές, το βρίσιμο, τον ενθουσιασμό κ.ο.κ.)! Κούκε, σ' αγαπώ!

(Για όσους δεν κατάλαβαν ακόμη, το 19 νέα βήματα είναι το αποτέλεσμα του 2ου πανελλήνιου διαγωνισμού διηγήματος που οργάνωσε η ομάδα diavasame.gr και το ένα νέο βήμα από αυτά τα 19 είναι δικό μου. Συγχαρητήρια στους διοργανωτές και σε όλους όσους συμμετείχαν!)

Τα 19 διηγήματα που βραβεύθηκαν είναι:

Το κολίμπρι / Κωνσταντινίδης Γιώργος
30 ημέρες / Μίχος Ιωάννης
Εντοιχισμένος στη σιωπή / Μαρία Μιχαλούδη
Τα εισιτήρια / Βλασταρά Ελένη
Ανθρωπόρφοι πίθηκοι και πιθηκόμορφοι άνθρωποι / Θανάσης Παυλόπουλος
Η μύγα και το χιόνι / Κώστας Τσώνος
Προηγούμενη ζωή / Σπύρος Σιμωτάς
Χλόη στις ράγες / Γεωργούλα Χρυσούλα
Η αναναβολή / Παυλίνα Χατζηγεωργίου
Η κυρία γιαγιά Ελισάβετ / Ιωάννα Μπαμπέτα
Ιστορία on the mix / Αμανατίδου Μαρία
Η θλίψη / Κατερινα Λανο
Από το πίσω κάθισμα / Ράνια Κανιούρα
Το υπόγειο / Διονύσης Μαρίνος
Οι μέρες είναι πονηρές / Βαρελλάς Ιωάννης του Παναγιώτη
Εκείνη κι αυτή / Φουστέρη Μυρτώ
Κάτι που δε θυμάμαι / Γιαννουτάκη Ελένη
H κενή διαθήκη / Αναστάσιος Μεργιάννης
Εκ προμελέτης / Πόπη Ζώγα

Monday, June 15, 2009

Διασχίζοντας τη Διονυσίου Καυσαεριοπαγείτου

Τι κρίμα που είναι αλήθεια... Ειδικά τώρα το καλοκαίρι που το Ηρώδειο ανοίγει και υποδέχεται και τους VIP πέρα από τους κοινούς θνητούς...

(κλικ για μεγένθυνση)

Tuesday, June 9, 2009

Μήπως αν κλείναμε τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης σε αυτό το κλουβί;


Όσο υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνουν για να πάνε κρουαζιέρα με το Calypso Star Cruise, στην Κέρκυρα, και όσο υπάρχουν άνθρωποι που διαφημίζουν αυτές τις κρουαζιέρες (βλ. Bellavistahotel), αυτές οι 3 φώκιες θα παραμένουν φυλακισμένες σε ένα χώρο 4Χ4, υπό άγνωστες συνθήκες κράτησης. Ειδικά το χειμώνα, που το show δε λαμβάνει χώρα, αναρωτιέμαι πού να βρίσκονται αυτά τα ζώα, πώς να τους συμπεριφέρονται και κάθε πότε να τα ταίζουν. Δυστυχώς, εν έτει 2009, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που βγάζουν λεφτά εκμεταλλευόμενοι τη φύση και δυστυχώς εμείς, ως τουρίστες τους στηρίζουμε.

Sunday, June 7, 2009

10 ποδηλατικές συμβουλές και 2 απορίες


Όχι πως είμαι ειδήμων, αλλά τα σκέφτηκα και είπα να τα γράψω...


1. Όταν ποδηλατούμε στην άκρη του δρόμου, συχνά εξέχουν κλαριά, κοτσάνια κ.λ.π. Πολλά από αυτά τυγχάνει να φέρουν αγκάθια!


2. Πρέπει να έχουμε ΠΑΝΤΑ στο νου μας ότι ό,τι κατεβαίνει, ανεβαίνει!!


3. Όσο σταματημένο και αν φαίνεται ένα αυτοκίνητο, αν πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να ξεκινήσει.


4. Το ίδιο ισχύει και για ένα δρόμο. Όσο άδειος και αν φαίνεται, αν πάσα ώρα και στιγμή μπορεί κατιτίς να εμφανιστεί μες στη μέση! (τυχαία παραδείγματα: παιδί, σκυλί, γατί, παπί, σακούλα σκουπιδιών, πεταλούδα.)


5. Όσο σίγουροι κι αν είμαστε ότι το επόμενο περίπτερο- ψιλικατζίδικο-mini market-παντοπωλείο- είναι στα επόμενα 10 μέτρα, αν δεν έχουμε νερό, προμηθευόμαστε από αυτό που μόλις συναντήσαμε! Δεν περιμένουμε για το επόμενο!


6. Όταν ποδηλατείς είναι πάρα πολύ ωραίο να ακούς μουσική, πρέπει όμως με κάποιο τρόπο να ακούς και τα οχήματα που σε πλησιάζουν!


7. Αν δεν ξέρεις να φτιάχνεις ένα σκασμένο λάστιχο ή αν δεν έχεις ΠΑΝΤΑ μαζί σου τα απαραίτητα εργαλεία, πρέπει να είσαι βαθιά συνειδητοποιημένος ότι κάποια στιγμή θα την πατήσεις! Δεν αρκεί να προσεύχεσαι να μη σου τύχει στην άκρη του θεού! Πρέπει να μάθεις να φτιάχνεις τα σκασμένα λάστιχα. (Δε μου έχει τύχει ακόμη, αλλά επειδή έχω πλήρη άγνοια, έχω τη φοβία ότι θα μου συμβεί σύντομα)


8. Όταν φεύγεις μέρα από το σπίτι πρέπει να σκέφτεσαι ότι όλο και κάτι μπορεί να σε παρασύρει και να γυρίσεις νύχτα, οπότε πρέπει να έχεις πάντα μαζί τα φωτάκια σου.


9. Όταν ο Κούκος σου λέει (ή όποιος άλλος τέλος πάντων) ότι τα λάστιχα σου θέλουν αέρα, τον πιστεύει και πας να τα φουσκώσεις.


10. Όταν ποδηλατείς και ακούς διάφορα σχόλια από τον κόσμο που προσπερνάς, δεν έχει κανένα μα κανένα νόημα να απαντήσεις. Ή μήπως έχει;;


Απορίες:


1. Πώς αντιμετωπίζεις όλα αυτά τα σκυλάκια ή σκύλαρους που αποφασίζουν να σε πάρουν στο κατόπι γαυγίζοντας σαν τρελά, όπως κάνουν στα μηχανάκια και στα αυτοκίνητα;


2. Πώς αντιδράς όταν είσαι στην άκρη του δρόμου και τελευταία στιγμή συνειδητοποιείς ότι μπροστά σου είναι ένα φιδάκι και δε μπορείς να κάνεις ελιγμό γιατί έρχεται αυτοκίνητο; Γίνεσαι δολοφόνος;

Wednesday, June 3, 2009

Nostalgic for less technology in my life…

5 πράγματα που έχουν πετάξει μακριά με την εξέλιξη της τεχνολογίας:

1. Ατάκες του τύπου: "Τό έδωσα τη Δευτέρα το φιλμ για εμφάνιση. Την Τετάρτη θα είναι έτοιμο!!" έχουν εκλείψει! Θυμάμαι κάθε που έδινα το φιλμ για εμφάνιση περίμενα πώς και πώς να φτάσει η μέρα που θα πάω να παραλάβω τις φωτογραφίες. Κι έπειτα η διαδικασία έπαιρνε τη μορφή ολόκληρης ιεροτελεστίας. Αν οι φωτογραφίες αφορούσαν κι άλλους –κολλητές κυρίως- δεν άνοιγα το μαγικό φακελάκι μέχρι να βρεθούμε στο σημείο συνάντησης. Πολλές φορές δεν το ανοίγαμε ούτε καν όταν καθόμασταν παρά μόνο όταν έφταναν και οι καφέδες. Αν αφορούσαν εμένα προσωπικά περίμενα πρώτα να μπω στον ηλεκτρικό και η ώρα μου μέχρι τη στάση μου περνούσε "ξεφυλλίζοντας" φωτογραφίες. Τώρα τα έχουμε όλα στο πιάτο.
Αρνητικά; Τι είναι αυτό;



2. Πλέον δεν υπάρχει καμία μα καμία αγωνία για το πότε θα περάσει ο ταχυδρόμος. Κανένας λόγος να ελέγχεις δέκα φορές την ημέρα το γραμματοκιβώτιο. Ίσα ίσα που τώρα πιια το αποφεύγεις όπως ένα λαχταριστό τσουρέκι (ατυχής η παρομοίωση για του fit) γιατί ξέρεις ότι το μόνο που θα βρεις μέσα είναι λογαριασμοί. Κατ' επέκταση πάει και η μαγεία του να ανοίγεις έναν όμορφο φάκελο και να μην ξέρεις τι θα βρεις μέσα και τι θα διαβάσεις. Πλέον αρκεί να πληκτρολογήσεις user name και password.
Γραμματόσημα; Τι είναι αυτό;

3. Τις συναυλίες που τις βάζεις; Βρισκόσουν στην άκρη του θεού ή ακόμη και στην πόλη σου και ξαφνικά έβλεπες μία αφίσα που ανακοίνωνε τη συναυλία ή την παράσταση κάποιου αγαπημένου. Πόσες και πόσες φορές τύχαινε να προσπεράσω τέτοιες αφίσες με το αμάξι και να εύχομαι να με πιάσει φανάρι για να προλάβω να δω ώρα και ημερομηνία. Ήταν η χαρά του απρόσμενου, του αναπάντεχου! Άρπαζες το τηλέφωνο και έπαιρνες όλους τους φίλους σου: "Έλα, αύριο έχει συναυλία ο τάδε! Αααααααα!" Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το καλοκαίρι που είχα ξεμείνει στα Χανιά επειδή δεν έβρισκα εισιτήριο επιστροφής. (Νατ, ευχαριστώ και δημοσίως για την προσφορά καταλύματος-για άλλη μια φορά). Και εκεί που τριγυρνούσα μόνη μου στην Παλιά Πόλη ξαφνικά βλέπω αφίσα με την αφεντομουτσουνάρα του Μάλαμα. Και η συναυλία ήταν εκείνο το βράδυ. Με λίγα λεφτά στην τσέπη, χωρίς μεταφορικό, έκανα τα αδύνατα δυνατά για να βρεθώ το βράδυ στο Κολυμπάρι Δρακώνας. Και εκείνη τη βραδιά ήταν από τις καλύτερες μοναχικές βραδιές της ζωής μου. Τωρά αρκεί και πάλι ένα user name και ένα password, πολλές φορές ούτε καν αυτά, για να μάθεις από το Μάιο όλες τις προγραμματισμένες συναυλίες που θες και ενίοτε να κανονίσεις και τις διακοπές σου σύμφωνα με αυτές...
Αφίσα; Τι είναι αυτό;


4. Αμ, το μπέρδεμα των τηλεφωνικών γραμμών το θυμάστε; Σήκωνες να πάρεις τηλέφωνο και ξαφνικά μπλέκονταν οι γραμμές και βρισκόσουν λαθρακούστης σε συζητήσεις αγνώστων. Είτε το έκλεινες, είτε καθόσουν και άκουγες μέχρι να πάρουν χαμπάρι τι συμβαίνει, είτε πέταγες καμιά ατάκα, είτε έκανες περίεργους ήχους. Δεν ξέρω για σας αλλά εμένα πολύ με διασκέδαζε αυτό όταν συνέβαινε! Στη σκέψη ότι δεν πρόκειται να ξανασυμβεί με πιάνει μία νοσταλγία! Τώρα, πάει! Προχώρησε η τεχνολογία! Δεν προκύπτουν πια τέτοια προβλήματα! Παρένθεση: μας έλεγε ένας καταστηματάρχης ότι πήγαν στο μαγαζί του δύο νέες κοπέλες, είδαν το τηλέφωνο παλαιού τύπου που είχε, με καντράν, και τον ρωτούσαν πώς δουλεύει. Γιατί προσπαθούσαν τα πατήσουν τα "κουμπιά" ανάμεσα στις τρύπες αλλά αυτά.... δεν πιεζόντουσαν!!! Η δε αναγνώριση κλήσεων έχει καταστρέψει τα πάντα. Είναι ο τάδε το σηκώνω, είναι ο τάδε αλλά δεν το σηκώνω αλλά καμία έκπληξη ή αγωνία για το ποιός να είναι και "θα είναι άραγε Αυτός;" Καντράν; Τι είναι αυτό;



5. Κινητά. Εδώ νομίζω η όποια επεξήγηση είναι περιττή. Πώς γινόταν τότε και δε χανόμασταν όταν δίναμε κάποιο ραντεβού; πώς καταφέρναμε να φτάνουμε σχεδόν πάντα στην ώρα μας; Πώς ερωτοτροπούσαμε; Πώς οι γονείς καταφέρνανε και ζούσαν χωρίς να μας παίρνουν 10 τηλέφωνα την ώρα της εξόδου μας; Πώς; Πώς; Πώς; Ζωή χωρίς κινητό; Τι είναι αυτό;