La lumière eternelle...

Ναι, είπαμε στην Κέρκυρα βρέχει.
Όταν όμως ΔΕ βρέχει και ο ουρανός δεν είναι συννεφιασμένος, είναι οι μόνες στιγμές που μπορείς να νιώσεις το Λώρενς Χ. Ντάρρελ και τα γραπτά του. Γιατί απλά πλημμυρίζει ολόκληρο το νησί από φως. Κάποιος πρέπει να μελετήσει αν αυτό σχετίζεται με κάποια αντανάκλαση του φωτός στο παντού-πράσινο της Κέρκυρας. Δε θα επεκταθώ στο θέμα Κέρκυρα-Φως-Ουρανός γιατί πιστεύω ότι αν δε το δει κανείς, εγώ δε μπορώ να του το περιγράψω.

Το σίγουρο είναι πως και οι σκύλοι είναι πιο ευτυχισμένοι από ποτέ:







Μέχρι και τα ψαράκια σκάνε μύτη και βγάζουν το κεφάλι τους(το λέει και το όνομά τους: κέφαλοι) έξω από το νερό για να δουν το φως, να λιαστούν ή ποιός ξέρει τι άλλο...:

Ναι ξέρω, πολύ λογοτεχνικό, ρομαντικό ή μέλο αλλά η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι ανεξαρτήτως καιρού τα ψαράκια πάντα εκεί είναι!