Wednesday, December 24, 2008

Rain, pluie, βροχή, pioggia, Regen

Στην Κέρκυρα συμβαίνει κάτι φυσιολογικότο για τους ντόπιους, πέρα από κάθε φαντασία για τους υπόλοιπους:

βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει,βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει.........................

1. Αγαπημένη φράση ψωμοτύρι των ντόπιων: όταν ξεκινάει, ξεχνάει να σταματήσει.
2. Αν στην Αθήνα είχε παρόμοιες, τέτοιας συχνότητας βροχοπτώσεις δε θα προλαβαίναμε να ξεπλημμυρίσουμε τα σπίτια μας. Θα ζούσαμε σαν αμφίβια.
3. Λογικό επακόλουθο των βροχών στην Κέρκυρα είναι τα σαλιγκάρια. Παντού σαλιγκάρια. Μικρά, μεγάλα, μεσαία, γυμνά, μονόχρωμα, μέσα στο σπίτι (ναι, μου συνέβει και αυτό), στους δρόμους, στα πεζοδρόμια.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να αποτίσω φόρος τιμής στο Λάκη το Λίγδα, το αδικοχαμένο σαλιγκάρι, γιατί όπως με πληροφόρησε πρώην γκοθού η ψυχή του δεν έχει αναπαυθεί ακόμη εν ειρήνη. Λάκη, θα σε θυμόμαστε όλοι μας, ακόμη και εμείς που δε σε γνωρίσαμε.
4. Κάποιοι δεν εκνευρίζονται με τις μόνιμες βροχές και απλά σκορπίζουν καραβάκια στους δρόμους:

5. Ποτέ πριν δεν είχα καταλάβει τη χρησιμότητα και χρηστικότητα των τεράστιων ομπρελών.
Τις θεωρούσα παντελώς άχρηστες αφού μπορούσες να κάνεις τη δουλειά σου με τις απλές μικρές σπαστες ομπρελίτσες που χωράνε παντού. Μετά πήγα στην Κέρκυρα...

6. Τουλάχιστον μετά τις ατέλειωτες βροχές έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις παρόμοια θεάματα:


(7) Τέλος, στενοχωρήθηκα πολύ που είδα τους Cirque Eloise και την παράστασή τους Rain τόσο αργά. Παρόλ' αυτά μόλις επιστρέψω στο βροχερό νησί θα αναζητήσω παρέα με λίγη τρέλα στο κεφάλι για παιχνίδι στη βροχή, χωρίς φυσικά ομπρέλες και χωρίς το φόβο του να βραχείς μέχρι το κόκαλο!!
Η παράσταση ήταν πολύ όμορφη. Ωραία μουσική, εντυπωσιακά ακροβατικά, όλοι μιλούσαν ελληνικά (και δε μιλάμε για 2-3 προτάσεις αλλά για ολόκληρα κείμενα) και συγκίνηση. Πολύ συγκίνηση...
"Ήταν λυπητερό" όπως δήλωναν και δύο μωρά στο τέλος της παράστασης και μετά από πολύ πολύ χειροκρότημα...

Tuesday, December 16, 2008

Ζητούνται clever golden boys

Κέρκυρα λοιπόν...
Ελλείψει χρόνου αλλά και ίντερνετ κατ' οίκον θα ξεκινήσω αυτό το blog με φωτογραφίες...
Κάποια στιγμή, σαν τα παιδάκια που ξεκινάνε από τις εικόνες πρώτα και μετά πάνε στα γράμματα, θα προχωρήσουμε και ΄μεις σε λογάκια... Ζητούνται clever golden boys... (χρόνια τώρα...)
Θα προσπαθήσω να το περιγράψω: το πιο φολκλόρ, σουρεάλ, απίστευτο, τραγικό, εκπληκτικό μαγαζί της Κέρκυρας! Αποθηκεύστε τις φωτογραφίες στον υπολογιστή σας και κάντε ζουμ σε κάθε γωνιά του!!! Αξίζει να το απολαύσετε! Τα υπόλοιπα σχόλια-χαρακτηρισμοί δικοί σας!!